Idem dito als het over bewegen gaat. Voor ik het weet is m’n goede voornemen, niets meer dan enkel en alleen een goed voornemen. Dan neem ik me bijvoorbeeld voor om elke dag 10.000 stappen te lopen. Gaat goed de eerste dag, week. En de week erna wordt het alweer een beetje een ander verhaal. Of ik laat me door de minste of geringste regenbui tegenhouden (want ja, net m’n haar geföhnd en geen zin in een verlopen koppie )

Herken je ‘m ook? En misschien zoals ik stiekem liever lui dan moe? Of ben jij altijd van het sportieve en gezonde?

In de eerste maanden van Corona lukte het me prima om goed voor mezelf te zorgen op dat sportieve vlak. Samen met manlief of vriendinnen en ook regelmatig alleen (met of zonder podcast op) heb ik alle weggetjes in de omgeving nog beter leren kennen.

En wat genoot ik ervan! Van het bewegen, het buiten zijn én van het gevoel iets goeds te doen voor mezelf.

En toen kreeg ik een dipje. Ik noem het de coronamokerslag van thuiswerken/geen werk hebben in combinatie met het overlijden van mijn oma en bijbehorende coronobegrafenis. En dat hakte er behoorlijk in.

Ik was niet meer vooruit te branden. En schoof tegelijkertijd alles naar binnen wat zoet en ongezond was.

Je kunt je voorstellen dat het helemaal mis gaat als je daar een maandje doorgaat. Alle coronakilo’s die ik bij mij nog niet aan gekomen waren, vlogen er nu wel aan. Daarnaast voelde ik me met de dag strammer worden.

Logisch!

Gelukkig komt er dan ook weer dat moment dat ik er klaar mee ben en echt vind dat er wat moet veranderen. Alsof ik ineens door heb, dat ik echt m’n garderobe weg kan doen als ik zo zou gaan.

En toen nam ik een besluit!

Het besluit om het anders te gaan doen. Het besluit om 3x per week naar de sportschool te gaan. Daarnaast 2x per week te wandelen of fietsen (1 à 1,5 uur).

En weet je… het begint altijd met een besluit.

Om vervolgens in actie te komen.

Dus plan ik mijn beweeg momenten in in mijn agenda. Ik besluit om de eerste paar keer met mijn man tegelijkertijd naar de sportschool te gaan. Want doordat ik aan hem meedeel dat ik meega, zorg ik voor een vorm van accountability.

Want dat is precies wat ik nodig heb.

Om die reden zag je ook de afgelopen twee weken in stories op FB en Insta een afvinklijstje voorbij komen. Alleen al door van te voren bezig te zijn met deze stories, zorgde ik ervoor dat ik daadwerkelijk ging. Daarnaast hielp het mij enorm om m’n sportkleren de avond van te voren al klaar te leggen (sporten werkt bij mij het beste ’s ochtends vroeg). Ik ervoor zorg dat ik op tijd naar bed ga, zodat ik er ook op tijd uit kom. En tegen mijn man zeg wat mijn sportplanning is.

Inmiddels heb ik een ‘beweeg’ schema. Inclusief dagen en tijden.

Door al deze acties help ik mijzelf om me verantwoordelijk te houden. Om daadwerkelijk te gaan doen wat ik wil. Om geen excuses meer te hebben.

Want dat is precies wat ons brein doet. Excuses bedenken als we iets ‘nieuws’ willen doen. Ons brein houdt ons wat dat betreft liever veilig en een soort van lui.

En waarom dit hele verhaal nou eigenlijk ook geldt voor jou?

Omdat de kans groot is dat jij komend schooljaar ook ‘nieuwe’ dingen gaat doen. Jij misschien wel dingen moet of gaat doen die moeite kosten en mogelijk in bepaalde mate buiten je comfortzone liggen.

Of dat is omdat jij op een nieuwe school gaat werken.
Of omdat jij in een andere bouw of met nieuwe collega’s gaat werken.
Of omdat je met een studie gaat beginnen.
Of omdat jij weet dat jij nog wel wat te doen hebt op vlak van persoonlijke ontwikkeling en daar nu echt voor in actie wil komen.
Of….

En dat die kritische stem in jou dan aangaat en je allerlei belemmeringen geeft. Waardoor jij het moeilijk voor jezelf maakt. Of waardoor jij misschien zelfs wel uitstelgedrag vertoont.

-> Bedenk dat alles begint met een besluit!
-> Onderzoek en bedenk wat er voor nodig is om, als je dit besluit in actie omzet, te laten slagen.
-> En tot slot: het is echt RETE-BELANGRIJK om voor jezelf een vorm van accountability te vinden. Omdat het nou eenmaal lang duurt voordat we ons nieuwe dingen eigen maken (minimaal 2 maanden als je het continu doet. Best lang dus).

You go girl!